เฟชบุ้ค ไทกร พลสุวรรณ
วินาศกาเล วิปริตพุทธิ
“เมื่อถึงคราววินาศ ความฉลาดก็วิปริต”
คนมีปัญญาชาวบ้านเรียกว่าคนฉลาด ฉลาดในการดำเนินชีวิตให้ชีวิตมีความสุขตามฐานานุรูปหรือตามฐานะของตนเอง
ฉลาดแล้วมีคุณธรรม ชาวบ้านเขานับถือ
แต่ฉลาดแกมโกง ชาวบ้านเขารังเกียจ
เมื่อพิจารณาองค์ประกอบของคณะเผด็จการแล้ว ล้วนมีแต่คนฉลาดๆเด็มไปหมด
ด็อกเตอร์เยอะแยะ
นักกฎหมายชั้นเทพชนิดชี้ดำเป็นขาวก็เยอะแยะ
ยิ่งนายพลนายพันยิ่งเยอะแยะยั้วเยี้ยไปหมด
เมื่อคนฉลาดจำนวนมากมารวมตัวกันก็หาทางสืบทอดอำนาจให้ยาวนานที่สุด อย่างชาญฉลาด
(1)ฉลาดในการเขียนรัฐธรรมนูญให้พวกตนเองได้เปรียบสุดๆ เช่น ให้ สว. ลากตั้งเลือกนายกฯได้ ฯลฯ
(2)ฉลาดในการเขียนกฎหมายลูกฉบับต่างๆให้พวกตนเองได้เปรียบกว่าคนอื่นๆ
(3)ฉลาดในการแก้กฎหมายหากพวกตนเองเสียเปรียบ
(4)ฉลาดในการออกคำสั่งต่างๆเพื่อเอาเปรียบคนอื่นๆ พวกตนเองหาเสียงได้ แจกเงินงบประมาณได้ คนอื่นๆ ห้ามขยับ แม้แต่อ้าปากก็ยังผิด
(5)ฉลาดในการสั่งจับประชาชนที่มีความเห็นแตกต่าง
(6)ฉลาดในการดูดนักการเมืองสีเทาสีดำมาเป็นพวก หากใครไม่ยอมก็ฉลาดบีบให้ยอมสยบ
(7)ฉลาดในการแบ่งเขตเลือกตั้งเพื่อให้นักการเมืองที่หนุนตนเองได้เปรียบ
(8)ฉลาดในการสบถ..ก่นด่าผู้คนเยี่ยงไพร่ทาส
ฯลฯ สาธยายความฉลาดไม่หมด
หากแต่ประชาชนมองความฉลาดเหล่านั้นเป็นเรื่อง วิปริต ผิดเพี้ยน น่ารังเกียจ
แทนที่จะได้รับเสียงชื่นชมแซ่ซ้องสรรเสริญ กลับได้ยินแต่เสียงก่นด่าสาปแช่ง
ดังคำพระท่านว่า เมื่อถึงคราวพังพินาศ วินาศสันตะโร ถึงจะฉลาดเพียงใด ความฉลาดก็ช่วยไม่ได้ เพราะความฉลาดนั้นจะวิปริต คิดออกมามีแต่เรื่องบ้าๆ นำแต่ความเดือดร้อนมาสู่พวกตนเอง ร้อนจนแทบไม่มีแผ่นดินอยู่
matemnews.com
2 ธันวาคม 2561
