วันนี้ (6 ก.ย.2562) ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ดร.กณิตา อุ่ยถาวร หัวหน้าหน่วยปฏิบัติการนิติวิทยาศาสตร์สัตว์ป่า กรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่าและพันธุ์พืช โพสต์เฟซบุ๊ก Kanita Ouitavon หลังจากเข้าไปรับของกลางในคดีตรวจยึดงูที่ถูกลักลอบส่งมาจากประเทศไต้หวัน ใส่กระป๋องออมสิน ส่งมาที่ไปรษณีย์หลักสี่ โดยระบุข้อความและภาพการลักลอบส่งงู จำนวน 5 ภาพ
โดยระบุว่า ผมเป็นงูนะ ไม่ใช่ของเล่น 4 ก.ย.มาที่ไปรษณีย์หลักสี่ พบงูเด็กๆ อยู่ในกระป๋องออมสิน ยัดใส่ในกล่องรวมกันมากับของเล่น…มาช่วยได้ทัน ก็คงได้มีอากาศหายใจแล้วน้องๆ เดินทางไกลมาจากประเทศไต้หวัน ทำแบบนี้จะเรียกว่าทรมานสัตว์หรือไม่ ถึงผมเกิดเป็นงูแต่ก็มีชีวิตจิตใจนะครับ #AgainstWildlifeTrade
ต่อมาโพสต์ข้อความเพิ่มเติมว่า เนื่องด้วยเมื่อวันที่ 4 ก.ย.ได้ไปทำงานเคสหนึ่งที่ไปรษณีย์หลักสี่ คือเคสงูเด็กที่ส่งมาจากไต้หวัน เลยถือโอกาสถ่ายรูปกับป้ายรณรงค์ที่เพิ่งนำไปตั้งใหม่ (ระบุชัดเจนว่าการนำเข้าสัตว์ป่าและซากสัตว์ป่าตามอนุสัญญา CITES จะต้องมีใบอนุญาต) ป้ายนี้คงศักดิ์สิทธิ์แน่ๆเพราะยังไม่ทันไร เจ้าหน้าที่ก็สามารถตรวจสอบการลักลอบนำเข้าสัตว์ที่ผิดกฎหมายได้ ก็คือเคสนี้
“สัตว์มีชีวิต” ในทุกกรณีที่มีการส่งข้ามระหว่างประเทศ ถือว่าเป็นของต้องกำกัด จะต้องมีการแจ้งขออนุญาตก่อน และจะต้องมีการเสียภาษีอากร ค่ะ เหตุผลนี้เป็นเรื่องของกฎหมาย…แต่ยังมีอีกเหตุผลนึงที่ร้ายกว่านั้น ชวนให้เศร้าใจ …ไม่เข้าใจว่าเหตุใดทั้งฝ่ายผู้ซื้อและผู้ขาย (ที่อ้างว่าเป็นกลุ่มผู้รักสัตว์) ซึ่งก็ต้องรู้กันทั้ง 2 ฝ่ายอยู่แล้วว่าจะต้องมีการขนส่งกันทางไปรษณีย์ (ผู้ซื้อก็ต้องให้ข้อมูลที่อยู่และรอรับใช่มั๊ยคะ?) ถึงไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับวิธีการเช่นนี้…การลักลอบขนส่งอย่างไม่ถูกต้อง เจ้าหน้าที่ไม่มีทางรู้ว่าข้างในคืออะไร? กล่องพัสดุจึงสามารถถูกโยนไปโยนมา อีกทั้งต้องรับแรงกระแทกสารพัด ความมืด ความร้อน และความอึดอัด ไม่มีอากาศจะหายใจ อยู่ในนั้นแบบไม่รู้เดือนรู้ตะวันและเวลา เป็นเรื่องที่เลวร้ายมากสำหรับชีวิตหนึ่งในกล่องนั้น ภาพ “กระเล็น” ตัวน้อยในภาพนี้เป็นตัวอย่างหนึ่งของชีวิตที่ถูกสังเวยด้วยวิธีการแบบนี้ (น่าเศร้ามากค่ะ)
สำหรับเคส “งูเด็กจากไต้หวัน” นี้ น้องไม่ตาย เพราะงูเป็นสัตว์ที่ชอบอยู่ในที่แคบและมืดได้ทนนาน แต่นั่นไม่ใช่ข้ออ้างเลย…ควรมองกว้างๆ เผื่อแผ่ไปถึงสัตว์ชนิดอื่นด้วยว่าการต้องอยู่ในกล่องพัสดุไปรษณีย์ และต้องถูกขนส่งแบบกระแทกได้เยี่ยงสิ่งของไร้ชีวิตนี้…มันเป็นที่ที่พวกเค้าสมควรจะอยู่หรือไม่??? แน่ใจนะคะว่าแบบนี้ไม่ใช่การทรมานสัตว์?!?! …หากแน่ใจมากแล้วก็ลองไปอยู่ในกล่องมืดๆ ที่ถูกโยนไปโยนมาบ้างก็ได้ เพื่อลองทดสอบดูค่ะ
“การลักลอบขนส่งสัตว์มีชีวิตทางพัสดุไปรษณีย์” เป็นสิ่งที่ผิดทั้งกฎหมายและศีลธรรม (ทรมานสัตว์ และเป็นการโกงภาษีของแผ่นดิน)…ใครที่คิดจะทำ ขอให้คิดตรองดูใหม่ให้ดี …จงเรียกสำนึกให้กลับคืนมา อย่าเข้าข้างตัวเองว่าสัตว์มันไม่ตาย คราวนี้ไม่ตายแต่ความกล้าทำบ่อย..ก็ย่อมต้องมีชีวิตที่ถูกสังเวยอีกไม่รู้จบ หากเราเลือกอยู่ในฝั่งที่สามารถเรียกตัวเองได้ว่า “ผู้รักสัตว์” แบบภูมิใจและไม่แหนงใจตัวเองน่าจะดีและสบายใจกว่าเป็นไหนๆ…
#โปรดช่วยกันต่อต้านการค้าขายสัตว์โดยการขนส่งทางพัสดุไปรษณีย์
ข้อมูล/ภาพจาก FB : Kanita Ouitavon