วันที่ 21 พ.ย.62 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า “ต้องการ”วลัยกร สมรรถกร เป็นศิลปินผู้เคยฝากผลงานภาพประกอบในนิตยสารชื่อดังอย่าง”a day” เป็นเวทีแจ้งเกิดของเธอผ่านคอลัมน์ “going places” เริ่มจากงานลายเส้นการ์ตูนเล่าเรื่องรอบตัว มุมมอง แง่คิด ที่เธออยากจะสื่อสารกับคนอ่าน และได้ปรับเปลี่ยนรูปแบบเรื่อยมา อันเนื่องจากประสบการณ์บนวิถีธรรมชาติที่ตัวเธอให้ความสนใจ โดยเธอได้เบนเข็มมาสู่เส้นทาง”ออร์แกนิกส์” ส่งผลให้ผลงานยุคหลังของ “ต้องการ” เป็นการใช้สีจากดอกไม้และผลไม้แทนสีจากเคมี
เพราะเรื่องของสี และชีวิต สามารถกลมกลืนกลายเป็นเรื่องเดียวกัน เธอจึงเขียนไว้ในหนังสือและภาพประกอบเรื่อง สโลว์บุ๊ค สำนักพิมพ์อะบุ๊ก, organic 101 ฯลฯ และผลงานการ์ตูน อาทิ ความสุขของกะทิ, กล่อง, บทสนทนาระหว่างฉันกับเธอ ฯลฯ เพื่อบอกเล่าถ่ายทอดมุมมอง และประสบการณ์ที่สัมผัสจากวิถีธรรมชาติ
พร้อมๆ กับการเป็นนักวาดการ์ตูน วาดภาพประกอบแล้ว เธอยังเป็นอาจารย์พิเศษสอนศิลปะมหาวิทยาลัยกรุงเทพฯ และวิทยากรสีน้ำออร์แกนิก โดยผลงานล่สุด คือ การวาดภาพประกอบนวนิยาย “โลกของมดแดงกับแตงกวา (เอยด้วย!)” ผลงานเขียนโดย งามพรรณ เวชชาชีวะ สำนักพิมพ์นานมีบุ๊ค
ทั้งนี้ หน้า facebook ของ “ต้องการ” ได้โพสต์เกี่ยวกับการอาการป่วยไว้เมื่อวันที่ 11 ต.ค.62 ว่า
“ป่วยมา 2 เดือน เป็นอาการที่เข้าใจยาก เลือดลมและเส้นติดขัดจนแทบเดินไม่ได้ ทรมานมาก ทำหลายสิ่งง่ายๆในชีวิตประจำวันแทบไม่ได้
แต่ในช่วงเวลานี้ ก็ได้รับน้ำใจจากผู้คนมากมาย ทั้งคุณแม่ผู้ที่ไม่รู้อีกกี่ชาติเราจะตอบแทนบุญคุณได้หมดและญาติสนิท และเพื่อนฝูงพี่น้องทั้งหลาย ทั้งเพื่อนสนิททั้งหลายที่มีน้ำใจให้กันแบบไม่รู้จะขอบคุณอย่างไร และบรรดาหมอธรรมชาติบำบัดที่ห่วงใยแบบไม่มีเงื่อนไขสมเป็นความเมตตาจากหมอผู้เยียวยา รวมไปถึงผู้คนที่รู้จักเพียงไม่กี่ครั้งก็ยังให้ความช่วยเหลือแบบเต็มที่กันทีเดียว หรือแม้แต่ผู้คนที่ยังไม่เคยเจอหน้ากันสักครั้งยังส่งน้ำใจให้
อยากจะบอกว่าซาบซึ้งในทุกสิ่งที่ทุกคนทำให้จริงๆค่ะ เช้านี้ตื่นมาดีขึ้นจนสามารถไปเก็บดอกทิวามาทำบูเก้ต์เล็กๆมามอบแทนคำขอบคุณจากใจนะคะ❤”
เธอเคยเปิดเผยแก่ “กรุงเทพธุรกิจ” ถึงจุดเปลี่ยนสำคัญที่ตัดสินใจปรับเปลี่ยนวิถีชีวิต ว่า เริ่มต้นจากเธอที่ก่อนหน้านี้เมื่อสิบปีก่อน ต้องการเคยป่วยเป็นมะเร็งผิวหนังระยะแรก ซึ่งหลังจากรักษาหายแล้ว แต่ก็เริ่มระมัดระวังในการใช้ชีวิต เพื่อไม่ให้มะเร็งกลับมาอีก และเป็นจุดเริ่มต้นที่เธอได้เบนเข็มมาสู่วิถีธีรรมชาติ ทั้งเรื่องอาหารการกิน ความเป็นอยู่ ไปจนถึงการทำงาน ซึ่งเธอหันมาใช้สีจากธรรมชาติ ซึ่งตัวศิลปินให้มุมมองการเลือกเดินบนทางสายนี้ว่า
..แม้สีที่มาจากดอกไม้ใบไม้จะซีดลงตามกาลเวลา ก็ไม่ต่างจากชีวิตที่เป็นไปตามครรลองของธรรมชาติ
ที่มา กรุงเทพธุรกิจ
