หมู่บ้านเหลียงเจียเหอในความผูกพันกับปธน.สีจิ้นผิง ตอนที่ 1
เมื่อวันที่ 13 กุมภาพันธ์ปี 2015 ก่อนเทศกาลตรุษจีน นายสี จิ้นผิง (ประธานาธิบดีคนปัจจุบันของจีน) เดินทางไปหมู่บ้านเหลียงเจียเหอ ซึ่งเป็นหมู่บ้านเล็กๆ ตั้งอยู่บนที่ราบสูงหวงถู่ เป็นสถานที่ในความทรงจำของ ปธน.สี แม้จะอำลาจากหมู่บ้านนี้เป็นเวลาเกือบ 40 ปีแล้ว เมื่อเข้าไปในหมู่บ้านที่เคยทำงานและใช้ชีวิตมาตลอด 7 ปี ได้พบกับชาวบ้านที่เคยอยู่ร่วมกัน ปธน.สีก็รู้สึกดีใจและตื่นเต้น คนในหมู่บ้านพากันออกมาต้อนรับและพูดคุยตลอดเส้นทาง
ปธน.สี จิ้นผิงถามชาวบ้านว่า “รายได้เป็นยังไง” “ปกติทานอะไรกัน” “คนสูงวัยที่บ้านยังแข็งแรงดีอยู่ไหม” “เด็กๆ ทำอะไรอยู่” “ชีวิตความเป็นอยู่เป็นอย่างไร” “มีข้าวสวยข้าวจ้าวให้กินไหม” “ได้กินเนื้อกินหมูเป็นประจำหรือเปล่า” บรรดาเพื่อนชาวนาบอกกับนายสี จิ้นผิงว่า ปัจจุบันชีวิตดีขึ้นแล้ว ปกติจะกินหม่านโถว ข้าวและเนื้อ เมื่อไหร่อยากกินก็ไปซื้อมากินได้สบาย เมื่อได้ยินคำตอบเหล่านี้ ใบหน้าของนายสี จิ้นผิงมีความยิ้มแย้ม และกล่าวด้วยความพอใจว่า “เป็นเช่นนี้ก็ดี ชาวบ้านล้วนมีชีวิตที่ดีขึ้น ข้าพเจ้าก็รู้สึกสบายใจ” การเดินทางกลับมาคราวนี้ นายสี จิ้นผิงได้เอาเงินส่วนตัวจัดซื้อข้าว แป้งสาลี น้ำมันปรุงอาหาร เนื้อหมู และอาหารสิ่งของสำหรับฉลองเทศกาลตรุษจีนอีกหลายอย่าง ให้กับชาวบ้านเกือบทุกบ้าน
บ้านถ้ำ “ลิ่วโข่งเหยา” ที่หมู่บ้านเหลียงเจียเหอสร้างขึ้นเมื่อปี 1970 เป็นห้องพักสำหรับกลุ่มนักเรียนเยาวชนที่มาจากตัวเมือง นายสี จิ้นผิงก็เคยเข้าพักในบ้านถ้ำแห่งนี้จนถึงปี 1975 หลังจากนั้นต้องอำลาหมู่บ้านและไปทำงานที่อื่น เมื่อกลับมาอีกครั้ง เขาได้พิจารณาถ้ำแห่งนี้อย่างละเอียด และบ่อก๊าซชีวภาพยังคงมีอยู่ นี่ก็เป็นความทรงจำของเวลานั้น ที่นายสี จิ้นผิงได้นำพาบรรดาชาวบ้านในหมู่บ้านสร้างขึ้น นับเป็นบ่อก๊าซชีวภาพแห่งแรกของมณฑลส่านซี ภาคตะวันตกของจีน เมื่อปี 1969
หลังจากที่นายสี จิ้นผิงได้ไปทำงานที่หมู่บ้านเหลียงเจียเหอหลายเดือนแล้ว พอดีนายจาง เว่ยผังชาวนาในหมู่บ้านเพิ่งแต่งงาน เนื่องจากที่พักของเขาใกล้กับบ้านถ้ำของนายสี จิ้นผิง ก็เลยคุ้นเคยกันมาก ปีนั้น บ้านของนายจาง เว่ยผัง ค่อนข้างยากจน หลังจากนายสี จิ้นผิงได้ดำรงตำแหน่งเป็นเลขาธิการคณะกรรมการกลางพรรคคอมมิวนิสต์จีนสาขาประจำหมู่บ้านแล้ว เขามักจะสนับสนุนเงินเดือนและอาหารแก่ครอบครัวนี้ และทานข้าวร่วมกันอยู่เสมอ
นอกจากนั้นก่อนจะเดินทางออกจากหมู่บ้านเหลียงเจียเหอ เพื่อเข้าศึกษาในมหาวิทยาลัยของกรุงปักกิ่ง นายสี จิ้นผิงได้ส่งผ้าห่มสองผืนและเสื้อกันหนาวสองตัวให้กับนายจาง เว่ยผัง นายสี จิ้นผิงเคยกล่าวว่า เวลานั้น เพื่อนๆ ชาวนาสอนวิธีการใช้ชีวิตและการทำนาให้กับผม ทำให้ผมได้รับประโยชน์อย่างมาก เวลานั้นผมยังเป็นวัยรุ่น อายุประมาณ 16ปี มาจากตัวเมือง ทำอะไรก็ไม่เป็น แต่หลังจากมาถึงที่นี่แล้ว ผมทำเป็นทุกอย่าง เช่น ทำอาหารแป้ง นึ่งหม่านโถว และทำผักดองเปรี้ยว เป็นต้น นานแล้วที่ไม่ได้กินผักดองเปรี้ยวก็อยากกินบ้าง
นายสี จิ้นผิงอำลาหมู่บ้านเหลียงเจียเหอเกือบ 40 ปีแล้ว แต่เขาคิดถึงและให้ความสนใจต่อเพื่อนชาวนาที่นี่เป็นเสมอ เมื่อปี 1994 นายหลู่ โหวเซิง ชาวนาหมู่บ้านเหลียงเจียเหอ เป็นโรคกระดูกอักเสบ (osteomyelitis) รักษาตัวในโรงพยาบาลกว่า 2 เดือน ใช้เงินกว่า 6,000 หยวน แต่ก็ไม่หายขาด บ้านของเขาค่อนข้างยากจน ก็เลยเขียนจดหมายถึง ปธน.สี จิ้นผิงเพื่อเล่าอาการ ด้วยเวลาไม่ถึงครึ่งเดือน ปธน.สี จิ้นผิงก็ส่งเงิน 500 หยวนมาให้เขา บอกเขาว่าซื้อตัวรถไฟไปเมืองฝูโจว เพราะในตอนนั้น ปธน.สี จิ้นผิงทำงานในเมืองนี้
ช่วงที่รักษาโรคที่เมืองฝูโจว ปธน.สี จิ้นผิงได้ไปเยี่ยมนายหลู่ โหวเซิง เกือบทุกเย็นหลังเลิกงาน และบอกกับเขาว่า “โหวเซิง ผมจะช่วยให้คุณหาย ไม่ว่าจะใช้เงินมากเท่าไหร่ผมก็ยอม” หลักจากรักษาโรคหายดีขึ้นแล้ว นายสี จิ้นผิงซื้อตั๋วเครื่องบินให้เขา และยังให้เงินค่าเดินทางอีก 2,000 หยวนด้วย นายหลู่ โหวเซิงกล่าวด้วยความตื่นเต้นว่า “จิ้นผิง ขอโทษจริงๆ ความเจ็บป่วยของผมในครั้งนี้ ใช้เงินของคุณตั้งหลายหมื่นหยวน” นายสี จิ้นผิงกล่าวตอบว่า “เราสองคนเป็นเพื่อนกัน”
เมื่อปลายเดือนตุลาคมปี 1999 นายหลู่ โหวเซิงเดินทางไปทำการผ่าตัดตัดแขนขาที่เมืองไท่หยวนเมืองเอกมณฑลซานซี นายสี จิ้นผิงได้ทราบเรื่องนี้แล้ว ก็รีบส่งค่ารักษาพยาบาลทั้งหมดไปให้เขา และยังติดต่อกับเจ้าหน้าที่ทางการของท้องถิ่นให้ความช่วยเหลือ เมื่อกล่าวถึงเรื่องนี้ นายหลู่ โหวเซิงซาบซึ้งใจและกล่าวพร้อมน้ำตาว่า “จิ้นผิงถือผมเป็นพี่น้อง เสียเงินและเสียเวลาอย่างมากเพื่อรักษาแขนขาของผม”
ตอนที่ทำงานในหมู่บ้านเหลียง เจียเหอ นายสี จิ้นผิงเป็นหนึ่งในคณะของผู้รับผิดชอบในหมู่บ้าน เขาได้นำชาวบ้านในท้องถิ่น สร้างโรงเรียน สะพาน และทำให้หมู่บ้านนี้มีไฟฟ้าใช้ เขามีความผูกพันอันลึกซึ้งกับหมู่บ้านนี้ ชาวบ้านในท้องถิ่นกล่าวด้วยความซาบซึ้งว่า “จิตใจของนายสี จิ้นผิงจะอยู่กับหมู่บ้านเหลียงเจียเหอตลอด
